pusty I
taki, w którym niczego nie ma
Tadeusz wzrok stryja ku drzwiom odprowadzał, I z nim na miejscu pustym oczy swe osadzał (I). To jedno puste miejsce nęci go i mami... Już nie puste, bo on je napełnił myślami (I). W jednej z izb pustych obrał mieszkanie dla siebie (II) Dziś wydartych zwierciadeł stały puste ramy (II) Aż w cichym i samotnym domie Wszczął się naprzód szmer, potem gwar i krzyk wesoły, Jak w ulu pustym, kiedy weń wlatują pszczoły (II)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń